emoji om zwijgen of geheimhouding op te leggen

Nieuwe emoji'sMijn emoji om te zwijgen was in 2016 uitgekozen door Onze Taal. Ze zouden het sturen naar het instituut dat de emoji’s wereldwijd plaatst en beheert. Dat is inmiddels gebeurd! Op deze webpagina zie je hoe mijn emoji eruit ziet in WhatsApp op mijn iPhone. En op het plaatje links (de mijne staat als eerste!) zie je welke andere nieuwe emoji’s je kunt kiezen. Beetje gek misschien, om als tekstschrijver over emoji’s na te denken. Je zou toch denken dat een schrijver wel woorden weet te plaatsen die nóg beter dan een plaatje de boodschap brengen. Communicatie en een boodschap overbrengen, dat gaat tegenwoordig ook via beeld.

Een emoji is een pictogram. Pictogrammen zijn ook een vorm van geschreven taal. Bijvoorbeeld voor mensen die geen taal kunnen schrijven of lezen, maar wel plaatjes herkennen en kunnen aanwijzen. Ik heb een neef met een verstandelijke beperking, die in zijn pubertijd leerde om zijn dag en week in te delen met pictogrammen.

Gebarentaal is ook een eigen taal. Meer visueel dan onze letters spreekt de gebarentaal ook tot de verbeelding. Gisteravond zag ik in Pauw hoe een dove jongeman zijn verhaal deed. Een doventolk vertaalde de vragen van Jeroen Pauw. Als de jongeman antwoordde, dan bewoog hij wel zijn mond maar niet in herkenbare woorden. Toch heeft hij wel het alfabet geleerd, want hij kon ook lezen.

Sommige mensen groeien tweetalig op. Traditioneel staat dat voor de taal van je ouders en voor de taal van het land waarin je woont. Je zou kunnen zeggen dat de huidige generatie, bekend met emoji’s en afkortingen als LOL en ROFL en Snapchat en YouTube, óók tweetalig opgroeit. Net als doven die gebarentaal leren en ook ons alfabet kunnen lezen.

Als schrijver moet je verder kijken dan letters en woorden en alinea’s alleen. Je moet kennis hebben van meerdere ’talen’ om je boodschap over te kunnen brengen. Ik denk aan het begrip ‘Show, don’t tell’. Als ik mezelf ergens een beeld van vorm, dan gebruik ik daarvoor mijn fantasie. Ik zie voor mijn geestesoog wat ik bedenk. En hoe beschrijf ik wat ik zie het beste? Met woorden maar óók met plaatjes. Liefst een combi. Dus ik teken met plaatjes en letters (of: tekens). Grappig, die tweetaligheid.