Ter afronding van het omvangrijke ICT-programma mocht ik een filmpje maken. En omdat het over een ‘reis’ gaat waar met ‘inboorlingen’ moest worden onderhandeld over ‘spiegeltjes en kraaltjes’, werd er gekozen voor de metafoor ‘klipper die eilanden aandoet’. Het werd het leukste project dat ik totnogtoe – in professionele zin althans – mocht doen!

Samenwerking
Ik heb samengewerkt met Stefan van Creative Cave. Een verhaal vertellen over een ict-project alsof je met de wind in je haren langs tropische eilanden vaart, het lijkt makkelijker dan het is. Om het scenario uit te werken had ik wel nog wat instructies en toelichting nodig. Mijn eerste concept leek meer een factsheet dan een verhaal.
Stefan gaf zeer bruikbare aanwijzingen. Terwijl ik het thema uitlegde en wat ideetjes vertelde wat ik voor ogen zag, zat hij te tekenen. Met drie lijntjes begreep ik al wat hij voor ogen had.

Dat gebeurt me niet vaak, dat iemand meteen begrijpt wat ik bedoel. Het was niet zijn eerste filmpje natuurlijk. Het hielp dat we vroeger dezelfde strips lazen, in de Pep en de Eppo.
Als striptekenaar moet je dus veel mensenkennis hebben, ervaring in het werken met mensen in grote organisaties, én je moet empathie hebben zodat je je klant met je talent (tekenen) tevreden kunt stemmen. Dat zijn dezelfde eigenschappen die ik nodig heb als ik schrijf.

Krachtige vorm
Van Stefan begreep ik dat hij deze opdracht één van de betere vond. Hij kreeg namelijk veel ruimte om zijn tekentalent en zijn eigen invulling eraan mee te geven. Bovendien vroeg ik hem ook met mij mee te denken om het verhaal zo helder mogelijk op papier te krijgen tijdens het schrijven van het scenario. Ik vind strips een hele krachtige vorm om een verhaal te vertellen en een boodschap over te brengen. Het is een geïntegreerde vorm van tekst en beeld. Een goede strip heeft een kloppend verhaal en roept onbewust associaties op aan archetypische beelden. Je moet het in één keer begrijpen.

Tijdens de productie heb ik ook mogen ruiken aan het regisseren van een filmpje. In 1983 heb ik samen met een vriendin een filmpje opgenomen, op Super8, tijdens een filmworkshop. We hebben gewerkt met een echt scenario en zelf de montage gedaan van beeld en geluid. Ook de muziek was speciaal voor ons filmpje gecomponeerd. Toen vond ik regisseren al leuk maar ook erg onwennig.
Nu mocht ik tijdens het inspreken van de voice-overtekst door een echte actrice ook aanwijzingen geven hoe het moest klinken. Ze vond het prima zoals ik het deed, aanwijzingen geven welk gevoel het moest opwekken bij de kijker. Daar kon ze wel wat mee.

Of dat mijn toekomst wordt, weet ik nog niet. Maar ik ben geïntrigeerd. Ik heb zin in nog veel meer animatiefilmpjes maken!

* vanwege copyright kan ik het filmpje hier niet laten zien.